Rozdział 66 - ostatni.

CLICK

Nagle zobaczyłam w salonie na sofie Zayna, który siedział i podpierał czoło rękoma wpatrujac się w podłogę, poderwał się na równe nogi gdy tylko mnie zobaczył i poprawił kosuzlę oraz spodnie. Zdenerwowany wydukał
- Ro, Rose. Hej, wiesz y.. - zaczął się jąkać
- Noo tak słucham?
- Bo wiesz.. Jest ten, yy  Nial..
- To wszystko była ściema, a ja głupia w to uwierzyłam tak?
- To znaczy, no tak. To moja wina, bo chciałem żeby on mi pomógł, żebyś wródziła, tęskniłem za Toba, twoim uśmiechem, jesteś moim tlenem. Żałuję tego co zrobiłem.
- Zayn.. Powiedz mi wszystko - szepnęłam i usiadłam na sofie obok niego.
- To było tylko jedno spotkanie, dwa telefony i kilka pocałunków..
- Pocałunków!? - krzyknęłam
- Prosze, wysłuchaj.. Potem , gdy ogarnąłem co zrobiłem.. Ja uciekłem od niej, chciałem zapomnieć, to mnie dręczyło. Ja przepraszam.. wybacz mi. - mówił
- Zayn, to takie trudne, ale.. ale ja też nie potrafię żyć bez Ciebie, dziękuje Ci za ten pocałunek na lotnisku, to było najlepsze co mogłeś dla mnie zrobić. Przepraszam za wszystko, źle Cię traktowałam.
- To nieważne, błagam.. Zapomnijmy o tym, żyjmy jak dawniej, odbudujmy zaufanie. - powiedział i popatrzył na mnie swoimi czekoladowymi oczami, po moim rozgrzanym policzku pociekły łzy które on szybko jednym ruchem kciuka otarł
- Zayn, Kocham Cię.
- Ja Ciebie bardziej, niemożliwie! - powiedział i orzyciągnał mnie do siebie mocno tuląc. - Nareszcie to już za nami, nie mogłem tego dłużej znieść, przepraszam, za to że musiałaś wracać w takim strachu..
- Nie ważne, dobry pomysł nie jest zły, pragnęłam tego powrotu.. - powiedziałam i zatopiłam się w jego ustach które łapczywie i natarczywie mnie całowały.
- Gdzie Niall? - zapytałam
- U siebie w pokoju.
- Idę z nim pogadać - powiedziałam a Zayn przytaknął tylko głową, wyszłam po schodach na górę i weszłam do znanego mi pomieszczenia, na łóżku siedział Niall z gitarą
- Rose, jesteś . Nareszcie! Nie mogłem stać na lotnisku i ci machac na powitanie, wszystko bym popsuł, ale machałem sobie do okna w strone nieba - powiedział
- Witaj! Tęskniłam!! - powiedziałam - Dziękuję ze tak nam pomagasz, Niall.. zostańmy przyjaciółmi. - powiedziałam
- Wporządku, jakoś dam radę, ale zawsze pamietaj możesz do mnie przyjśc i ze mną porozmawiać, zawsze zawsze! - powiedział i przytulił mnie do siebie
- Wiem o tym..  - powiedziałam ale przerwał mi Zayn który wszeł do pokoju i przeprosił Nialla i poprosił mnie, zebym z nim gdzieś poszła. Wyszłam za nim, na chodniku stąły moje walizki, zaniósł je do kompleksu i wrócił do mnie, po cyzm chwycił mnie za rękę i ruszylismy. Nie wiedziałam gdzie idziemy, ale w pewnym momencie weszlismy do jakiegoś hotelu, Zayn usmiechnął się do sekretarki i ruszył do windy. Nie chciał mi nic powiedziec, więc nie pytałam. Byliśmy na ostatnim piętrze, po czym weszlismy do pomieszczenia z drabiną, kazał mi isć, wyszłam pierwsza a on za mną, znaleźliśmy się na dachu budynku, gdzie leżał koc, koszyk i świece. Popatrzyłam na niego, a on uśmiechnął się do mnie i pocąłował mnie mocno wplatajac ręcę we włosy. Usiedlismy na kocu i delektowaliśmy się owocami w koszyku, opwiadalismy sobie różne rzeczy, było tak cudownie, tęskniłam za tym. Włożył sobie winogrono do buzi, trzymamł je na zewnątrz ustami, przysunęłam się do niego i wykradłam z nich to małe zielone winogronko po czym on pstryknał mnie w nos.
- Rose.. - powiedział
- Tak? - zapytałam
- Rose.. wstań.. - niepewna co sie dzieje, straciłam uśmiech z twarzy i posłusznie wstałam on uklęknął i zapytał
- Rosalie McGuier czy wyjdziesz za mnie?
- AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaa! - zaczęłam piszczeć w niebogłosy, Zayn przysłonił uszy i zaczał się głośno śmiać, moim oczom ukazał się pierścionek wysadzany brylancikami , moje serce oblała fala wrzątku, zagotowalo się we mnie, motyylki w brzuchu zaczeły taniec szczęścia. - TAK ZAYNIE MALIKU! - krzyknęłam rozkładając ręce i obracając się w okół wlasnej osi, po czym Zayn chwycił mnie w objęcia i podniósł do góry, stanął po chwili i krzyknął
- KOCHAM ROSEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! - krzyknął na cąły Londyn
- KOCHAM ZAYNAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!! - krzyknęłam po czym wybuchnęliśmy śmiechem i zaczęliśmy się calować


*dwa miesiące później*
- Jak podoba ci się nasz nowy dom? - zapytał
- Jest cudowny!! Zayn tyle sypialni, salonów, łazienek, pokoi do rozrywki, basen , sauna !! KOCHAM CIE! - powiedziałam
- To jest nasz nowy domek, mój i twój!
- Ja tez mam niespodziankę! - powiedziałam
- Tak? - zapytał
- Jestem w ciąży, urodze nam małe Maliki! Rozumiesz? Nic nas nie rozłączy! - Zayn wywalił oczy i pośpiesznie otworzył okno i zaczął się wydzierać
- BĘDĘ OJCEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEM - wykrzyczał
- Cicho idioto - powiedziałam śmiejąc się
- Kocham cię dziewczyno, urodzisz mi cudowne dziecko, a my będziemy najlepszymi rodzicami!!
______________________________________________________________________________
Kiedyś musiał nadejść koniec historii Zayna i Rose, tak to się własnie kończy. Mam nadzieje, że wam się podobało. Na dniach oczekujcie być moze nowego opowiadania, jesli bedziecie takowe chcieli, będe pisała! :) Mam już pomysły na nowych bohaterów, nowe sytuacje, chcecie piszcie - TAK.

Dziękuje wszystkim którzy ze mna tu trwali i pisali komentarze, za wejścia, jesteście niesamowici a ja was KOCHAM.