Rozdział 60 .

- No oczywiście. Wyjeźdżam - powiedziałam z uśmiechem na twarzy
- C..C..CO? - powiedział jąkając się
- Kazałes wytłumaczyć, wytłumaczyłam.. Wyjeżdżam jutro i sie pakuję, a ty zdecydowałeś sie mi pomóc więc, chciałam cię prosić , żebyś zadzwonił i zarezerwował mi lot na jutro rano, w poniedziałek musze być już w .. Polsce. - szepnełam
- Nie , nie zrobie tego.. nie.
- Zrobisz, zobowiązaleś się do pomocy i nagle się wymigujesz? Jesli nie, to sama sobie poradzę. - powiedzałam i włożyłam kolejną nluzkę do walizki
- No zaczekaj, dobra pomogę.  - powiedział - Idę zadzwonić.
Po kilku minutach wrócił do pokoju, i oznajmił że jutro o 7.35 rano mam wylot z Londynu do Warszawy i ze powinnam dolecieć na wieczór lub w poniedziałek z rana. Ucieszona faktem usiadłam z nim na moim łóżku w sypialni i przyniosłam mu gorącą czekolade, oglądaliśmy jakieś durne filmy i .. rozmawialiśmy, bardzo dużo. Byłam już spakowana, i nie mogłam doczekać się wylotu, a najbardziej nie mogłam doczekac się poniedziałku kiedy będę w Polsce i uciekne od problemów. Niall powiedział , ze musi już spadać. Pożegnałam się z nim, i gdy wyszedł zaczęłam płakać, nie wiedziałam kiedy go znów zobaczę. Resztę dnia spędziłam na rozmawianiu na skype z moją paczką przyjaciół, nie mogli uwieżyć , ze wyjeżdżam. Nie kazałam im przyjeżdżać na lotnisko, nie lubię pożegnań, a pozatym wiedzieli tylko tyle, ze jadę odwiedzić rodziców chociaż tak wogóle nie jechałam tam dla rodziców.. Nie miałam ochoty sie z nimi widzieć. Wieczorem siedziałam i sprawdzałam twittera, pełno spamu z moich interakcjch "follow me" i innych tego typu. Pytali czy jestem z Zaynem, cyz to już koniec. To bycie jego dziewczyną wykańczało, zero prywatności. Czy oni nie wiedzą, że inni tez mają uczucia i odczuwają bół tak samo lub silniej niż niektórzy? To wszystko tak cholernie bolało, że miałam ochote zamknąć się w jakiejś klitce, bez światła bez powietrza, bez ludzi, bez kłótni i durnych pytań, sama dla siebie, w pomieszczeniu dopasowanym do mnie, w którym nie będzie N I C . Zamknęłam laptopa i władowałam go do walizki. Zrobiłam sobi kolacje i skonsumowałam ją przed telewizorem. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi, otworzyłam je..
- Co ty tu robisz? - zapytałam zaciskając zęby a z ust utworzyła mi się prosta kreska.
- Rozmowy.. - powiedział
- Ale ja nie chcę... To za dużo, dzwoniłeś do niej , widziałeś się z nią, ta świadomość że to zrobiłeś mi całkowicie wystarcza.
- Nie chciałem, Rose... nie wiem dlaczego to zrobiłem.. Rose zaczekaj. - powiedział
- Zayn, nie. To już skończone. Wejdż sobie na stronki plotkarskie, twittera. MNIE TO WYKAŃCZA, już mnie to niszczy rozumiesz? Czułam do Ciebie coś takiego, że nie da się tego opisać, to się zepsuło, coś zniknęło. - powiedziałam
- Nie chcialem.. Będę, będę walczył rozumiesz?
- Eheem.. - mruknęłam i zamknęlam drzwi, oparłam się o nie i zsunęłam ku ziemi. Usiadłam pod nimi i ślepo wpatrywalam się w schody przede mną. Nie mogłam wytrzymać napięcia, poszłam i wzięłam zimny prysznić, umyłam głowę i poszłam spać. Już jutro miało mnie tu nie być.

_________________________________________________________________
Taki sobie, cienki dość x