Rozdział 37 .

Obudziłam się bardzo wcześnie. Zjadłam śniadanie i umyłam się, po czym ubrałam na siebie jakieś dresy, włosy związałam w kitkę. Sięgnęłam po mojego IPhona i słuchawki. Postanowiłam pobiegać, mimo tego, że moje ciało odmawiało posłuszeństwa i mimo tego że czułam ogromny ból w sercu. Włożyłam słuchawki do uszu, puściłam w telefonie piosenkę (CLICK) i zaczęłam biec truchtem w stronę parku. Rozmyslałam o moim życiu, przypomniała mi się to wszystko, jak to się zaczęło. W głowie pojawił mi się obraz z tamtego wieczoru kiedy pierwszy raz zobaczyłam całe One Direction, kiedy rozmawiałm z nimi, ten lekki pocałunek na moim policzku od Zayna. Potem znalazłam tę karteczkę w mojej torebce, pierwsza noc po poznaniu zespołu, pierwszy telefon, pierwsza rozmowa, moje niedowierzanie, że to naprawdę Zayn, Zayn Malik. Pierwsze spotkanie, wspólne chwile, momenty, spacery, kolacje, wypady. To jak wybierał dla mnie ciuchy, zakupy, nasza wspólna dyskoteka. To jak mnie przytulał, całował, delikatnie głaskał i mówił "wszystko będzie wporządku, przy mnie jesteś bezpieczna". Wszystko mi się przypominało. Nawet przypomniały mi się momenty, kiedy bronił mnie przed Cyrylem, kiedy mnie uratowął przed nim, uratował przed czymś co mogło zniszczyć moje życie na zawsze, a teraz ja sama na własne cholerne życzenie je zniszczyłam. Oczy zaczęły zalewać mi się łzami, nie zauważyłam ogromnego kamienia pod moimi nogami, wywróciłam się na alejkę która wiodła przez park, siedziałam na ziemi i płakałam. Wszystko spieprzyłam. Kazałam mu spierdalać, zachowałam się perfidnie, nie dałam mu czasu, na wytłumaczenie. Kazałam mu odejść, odpierdolić się raz na zawsze. Chciałam tego, ale tylko w tamtej chwili, kiedy to nie ja byłam w swojej duszy, tylko ktoś inny. Jak ja mogłam powiedzieć tak do człowieka który tyle dla mnie zrobił? Zalewałam się łzami. Nagle ktoś położył mi rękę na ramieniu. Usłyszałam jakieś głuche dźwięki, nie wsłuchwiłam się, żyłam w swoim własnym pieprzonym i jakże durnym świecie , który zniszczyłam w jedną noc. W jedną noc potrafiłam.. "rozstać" się z chłopakiem moich marzeń, pocałować najlepszego przyjaciela mojego chłopaka, poklócić się z przyjaciołką.
- Co sie z Toba dzieje?! Słyszysz mnie? - krzyczał głos
Poszłam za głosem, który wydobywał sie z ust jakiejś postaci, nerwowo przetarłam oczy i ujrzałam jego. Zdenerwowana przysunęłam kolana pod brodę i nogi objęłam rękoma chowając głowę. Nie chciałam z nim rozmawiać , nie teraz.
- Porozmawiajmy - powiedział Nialler
- Słucham..
- Co ty tu robisz, co sie stalo Rose. Dlaczego siedzisz zapłakana na ziemi?
- Bo w jedna noc spieprzyłam całe swoje życie! Zerwałam z Zaynem, powiedziałm, ze ma się odpierdolić, przelizałam się z jego przyjacielem - wskazałam na Nialla - i pokłóciłam się z przyjaciółką. - powiedziałam zapłakana
- Nie martw sie, to wszystko się naprawi, o tym co było między nami tamtej nocy.. zapomnij - powiedział i przymknął oczy i zęby zacisnął bardzo mocno, po czym pięść przywiódł do swoich ust, czuł ból, widziałam to.
- Co sie dzieje .. z .. no wiesz.. - powiedziałam
- Z Zaynem? .. - zapytał, po czym dalej kontynuował - Nie ma go już z nami, wyjechał.
- Jak to !? Dokąd?!
- Bradford.. - powiedział - Spakował swoje rzeczy i już go nie było..
- Wróci? - zapytałam nerwowo

___________________________________________________
Tyle xx ;)
Puściłam ta piosenkę co jest w opowiadaniu, przeczytałam i się wzruszyłam O LOL o.O